Bugün tam 3 ay var 29 yaşına girmeme.
Peki neler oldu ben en son buraya yazdıktan sonra? Senelerdir ağzımı sürmediğim kavurmalı kaşarlı pideden yedim. Mideme oturdu. O yüzden buradayım.
Yine mutsuzluğumun peşinden geldim buraya. Ne garip değil mi insan mutluyken hiç yazı yazmak istemez?
Rüyamda barıştığımızı görüyorum hep son günlerde. Mutlu olduğum rüyaları kontrol edemiyorum, kabus görüyor olmam lazım bilirsin kendimi uyandırabilmek için. Son bir kaç gündür rüyalarım bittikten sonra asıl kabus başlıyor. Eskiden korkunç olanın rüyalar olduğunu düşünürdüm, uyandığımız gerçeklik çok daha ürkütücüymüş.
O kadar istiyorum ki bunları okumanı, yazarken bile sana hitap ediyorum farketmeden. Bunu asla görmeyeceksin ben sana okutmazsam, onu da biliyorum.
Eğer burada bunları okuyorsan, neler hissettiğimi, neler düşündüğümü hala merak ediyorsundur diye düşünüyorum. Biliyorsun da seni ne kadar sevdiğimi, aşık olduğumu aslında. Sahi neden buradasın?
*
*
*
Ben de uzun uzun düşündüm cevabı. Bulamıyorum. Bulsaydım, yanında olurdum herhalde.
*
*
*
Ne hissediyorum biliyor musun? Ben seninle mutsuzluğa da vardım. Hayatımda hiç bu diziyi izlemedim ama, şu sahneyi gördüğümden beri aklımdan çıkaramıyorum. Ben böyle hissediyorum işte.
https://www.youtube.com/watch?v=2060NBHN5nk
